IF We Could.. 10 NC #ถ้าหากมบ

ครับ

ตอนนี้เราทั้งคู่นั่งอยู่บนเตียงคนละมุม ในโรงแรมแห่งหนึ่ง พอเปิดประตูเข้ามาก็ไม่มีใครกล้าปริปากแม้แต่คำเดียว

ระหว่างที่เดินมา แบมก็ไม่พูดเลย

นี่ก็ล่วงเลยมาไม่รู้กี่นาทีแล้ว ผมชำเลืองมองแบมหน่อยๆ ก็ยังเห็นเจ้าตัวนั่งอยู่ที่เดิม

เอาวะ ถ้ามันทำให้แบมหนักใจก็ไม่ควรทำป่าววะ

"แบม..ถ้ามันหนักใจ กลับก็ได้นะ พี่ไม่อะไรหรอก" แต่ในใจนี่แบบ ทำเถอะๆๆ อย่ากลับเลย อยู่จนเช้านะ เหี้ยชิบ

ตึกๆ

ร่างเล็กลุกจากเตียงแล้วเดินมาหาแฟนหนุ่มที่นั่งมองตาปริบๆ


ฟึ่บ!

"เฮ้ย!" มาร์คถึงกับลั่นออกมาด้วยความตกใจ เพราะอยู่ดีๆ แบมก็นั่งลงบนตักแกร่งแล้วฟุบหน้าลงบนไหล่ลาด

กระตุกแรง

มือหนาลูบกลุ่มผมสีอ่อนอย่างเบามือ

"ถ้าไม่โอเค ไม่ต้องทำก็ได้นะ พี่ไม่เป็นไร"

มือเล็กสวมกอดร่างหนาพลางพูดด้วยเสียงอู้อี้


"...จะทำอะไรก็รีบทำสิ บะ..แบมทำไม่เป็นหรอกนะ"


"เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทันนะแบม"


"งื้ออ ไม่" หัวเล็กส่ายดุ๊กดิ๊กไปมาบนไหล่หนา
แม่งเอ๊ย น่ารักชิบหาย

"พูดแล้วนะ..อย่ามาโวยวายทีหลังแล้วกัน"


ฟึ่บ!


มาร์คอุ้มคนตัวเล็กไปวางบนเตียงอย่างนุ่มนวล ร่างหนาคร่อมทับร่างบางไว้ มือเรียวของมาร์คไล้ไปตามกรอบหน้าของแบมแบม จนคนตัวเล็กรู้สึกสะดุ้งวาบ พลันตื่นกลัว กับสิ่งที่กำลังจะเกิดจากนี้


"จะถอดเอง..หรือให้พี่ถอดให้"

"...."

"ไม่ตอบ

แสดงว่าให้พี่ถอดให้ใช่มั้ย"

"งื้อ อย่ามาถามได้มั้ยเล่า!" แบมแบมเอามือมาปิดหน้าของตัวเองเอาไว้ จนมาร์คถึงกับหัวเราะออกมาเพราะความน่ารักของคนใต้ร่าง

"เดี๋ยวแปปนึงนะ" 
มาร์คลุกออกมาจากตัวแบมแบมจนคนตัวเล็กต้องแหงนหน้าดู แล้วควานหาอะไรบางอย่างในกระเป๋ากางเกง

มือเรียวหยิบกระเป๋าสตางค์ออกมา แล้วหยิบซองพลาสติกสี่เหลี่ยมมาสบัดไปมาแล้วยักคิ้วให้ร่างบาง

มันทำให้แบมแบมหันหน้าหนีเกือบแทบไม่ทัน ใบหน้าที่เห่อร้อนอยู่แล้วก็ยิ่งร้อนหนักเข้าไปอีก

"ทำไมถึงได้พกของแบบนั้นไปมากัน คนลามก"

"ก็เผื่อได้มาทำอะไรแบบนี้ไง"

"ไม่ใช้ว่าจะเอาไปทำกับคนอื่นหรอ!" แบมแบมเอามือกอดอก แล้วเบะปากใส่มาร์ค

"เอ้า อย่าโมโหกลบเกลื่อนสิ 

จริงๆก็ว่าจะขืนใจแบมซักวันนั่นแหละ ก็เลยพกไว้"


O///O

"ไอ้พี่มาร์คบ้า!!!"

ตุบ

หมอนสีขาวใบนุ่มถูกปามาใส่ไอดอลหนุ่มอย่างจัง

"มันเจ็บนะแบม"

"แบร่ๆ"

"มานี่เลย" มาร์คพุ่งไปใช้มือจี้เอวคอด ของคนบ้าจี้

"ฮ่าๆๆๆ มาร์คๆ อย่าๆ ฮ่าๆๆ ฮึก ฮ่าๆ"

"นี่แหน่ะๆ"

"ฮ่ะๆๆ ฮ่าๆ มาร์ค แบมยอมแล้ว ฮืออ"


มาร์คหยุดแกล้งคนใต้ร่าง เพราะเห็นแบมแบมหัวเราะจนหน้าแดงไปหมด

แฮ่กๆๆ 

มาร์คล้มตัวนอนลงข้างๆแบม แล้วใช้ข้อศอกยันศีรษะไว้ อีกมือก็ดึงเอวบางให้ขยับมาประชิดตัว


จุ๊บ

มาร์คก้มลงไปจูบหน้าผากมนอย่างแผ่วเบา


"หายเกร็งหรือยัง"

"อื้อ โอเคแล้ว"

"งั้นถอดนะ"

"เดี๋ยวแบมถอดเอง"


แบมแบมยันกายลุกขึ้นมานั่ง มือเล็กค่อยๆไล่แกะกระดุมไปทีละเม็ดๆ ถ้ารู้ว่าให้แบมถอดเองแล้วจะทำให้มาร์คสติแตกขนาดนี้ สู้ถอดเองยังดีซะกว่า

มือเล็กถอดเสื้อเชิ้ตสีดำออก พับไว้กันยับแล้ววางบนชั้นวาง

"อะไรเล่า จ้องอยู่ได้"

"...." แบมจะรู้มั้ยว่าตัวเองเวลาไม่มีเสื้อผ้าอยู่บนตัวมันเซ็กซี่ขนาดไหน โดยเฉพาะเม็ดสีชมพูที่ทำเอาผมต้องขบเม้มปากตัวเองแน่น

"ละ..แล้วทำไมตัวเองไม่ถอด"

"ถอด..ถอดเดี๋ยวนี้แหละ" แก้ผ้าแทบไม่ทันครับ ณ จุดๆนี้



"พี่..พี่มาร์ค อย่าพึ่งถอดกางเกง"

"จะเปลี่ยนใจตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วละแบม"

"เปล่า..เดี๋ยวถอดให้"

เชี่ย โคตรเอ๊กซ์


มือเล็กปลดเข็มขัดอย่างทุลักทุเล จนมาร์คต้องช่วยอีกแรง


แบมแบมกลืนน้ำลายอึกใหญ่ เมื่อเห็นส่วนนั้นอย่างเต็มตาแบบ FULL HD 

"มะ มันจะเข้าไปได้จริงๆหรอมาร์ค"


"แบม..พี่อายอยู่นะ เล่นจ้องซะขนาดนี้อ่ะ"


หมับ!

"อื้อ บะ..แบม ทำไร"

"แค่แบมจับมันก็ขยายใหญ่กว่าเดิมอีกง่ะ"

"มันขึ้นอยู่กับคนจับด้วยแหละ"

"จริงหรอ..เอ๊? เขาทำแบบนี้ใช่มั้ยนะ"


มือเล็กรูดรั้งแก่นกายของมาร์คขึ้นลงจนมาร์คต้องซี๊ดปากด้วยความเสียว แต่ยังไม่ทันที่มาร์คจะตกใจกับสิ่งที่แบมทำเมื่อกี้ ก็ต้องแทบกลั้นความรู้สึกไว้


รู้ถึงไหนอายถึงนั่น แค่แบมชักให้แล้วเอาลิ้นแตะ กูก็แทบแตกแล้ว


"อ๊ะ ร้อนอ่ะ แถมยังใหญ่กว่าเดิมอีก ของแบมทำไมไม่ใหญ่เท่าพี่บ้างอ่ะ"

"แบม..พี่ไม่ไหวแล้ว"

"เอ๊า ละ..แล้วแบมต้องทำยังไงอ่ะ มันเจ็บหรอมาร์ค"

"อมให้หน่อย"

"งี้หรอ"

"อื้อ อ๊า แบมอ่า"

แบมแบมขยับหัวไปมา

"ทำไมเก่งแบบนี้วะ"

"อ๊ะ อ๊าคคค"

"อื้ม แบมพอก่อน"


มาร์คเอาแก่นกายออกจากช่องปากแสนจะนุ่ม แล้วขยับรูดรั้งขึ้นลงสองสามครั้งก่อนจะปลดปล่อยใส่ใบหน้าหวาน จนแบมแบมต้องเบ้หน้า


แชะ!

"มาร์ค ทำไร"

"เก็บไว้ดู"

"คนโรคจิต ลบเลยนะ ถ้ามันหลุดออกไปจะทำยังไง"

"เชื่อใจพี่ พี่รับผิดชอบเอง"

"...."

"พี่แค่อยากเก็บไว้" มาร์คลูบน้ำรักของตัวเองออกจากใบหน้าหวานของแฟนตัวเอง

"อย่าทำหลุดล่ะ"



"ใส่ถุงยางให้หน่อย"

"เป็นง่อยหรือไง"

"น๊า นะครับ ที่รัก"

"อย่ามาพูดจาแบบนี้นะ คนโง่"


แบมแบมกระชากถุงยางด้วยท่าทีกระฟัดกระเฟียด แต่มาร์คกลับยิ้มกริ่มด้วยความเอ็นดู

"ใส่แบบนี้ใช่ป่ะ" แบมแบมสวมถุงยางใส่ท่อนเอ็นของมาร์คที่กลับมาแข็งอีกแล้ว

"อื้ม"

 มาร์คอุ้มคนตัวเล็กลงบนเตียงนุ่มอีกครั้ง ตามด้วยทาบทับร่างเล็กเอาไว้ พร้อมกับฉีกขาบางให้แยกออกจากกัน

"อื้อ มาร์คคค" มาร์คกอบกุมส่วนอ่อนไหวของแบมแบมไว้ แล้วรูดขึ้นลงตามสเต็ป จนแบมแบมแตะขอบสวรรค์


แฮ่กๆๆ


"อื้อ ฮึก" 

มาร์คแทรกตัวเข้าไประหว่างขาของแบมบม แล้วใช้นิ้วกดเข้าไปในช่องทางสีหวาน

แบมแบมเบ้หน้าด้วยความเจ็บ จนน้ำตาไหลออกมาอย่างห้ามไม่ไหว


"ไม่ไหวว่ะ" มาร์คดึงมือออก "แบมเจ็บขนาดนี้ พี่ทำไม่ได้หรอก"


"มาร์ค~" มือเล็กจับเข้าที่ใบหน้าของแฟนหนุ่มเบาๆ พร้อมกับยิ้มทั้งน้ำตา "แบมไม่เป็นไร ทำต่อเถอะนะ"


ในที่สุดก็ขยายช่องทางให้พอที่ตัวตนของมาร์คจะเข้าไปได้ 

มาร์คกดท่อนเนื้อของตัวเองเข้าไปในช่องทางคับแน่น เพราะได้ถุงยางช่วยถึงได้ลดแรงเสียดทานไปได้บ้าง

ฟึ่บฟั่บๆ

มาร์คขยับเข้าออกอย่างค่อยเป็นค่อยไป มีหลายครั้งที่เกือบถอดใจเพราะเห็นคนตัวเล็กเบ้หน้า


พั่บๆ

"อ๊า แบมแบม แบมเป็นของพี่ทุกอย่างแล้วนะ ทั้งตัวและหัวใจ"

"อ๊ะๆๆ อ๊าา มาร์ค มะ มาร์คคค" เสียงควรญครางหวานหูของแบมแบมทำเอามาร์คได้ใจ แล้วขยับแรงขึ้นอีก อีกนิดเดียวเขาก็จะปลดปล่อยแล้ว


"มาร์ค ตรงนั้น"

"อื้ม อ๊าา อ๊าาาส์"

มาร์คปลดปล่อยใส่ถุงยางก่อนเอาท่อนเนื้อออกจากร่างบางของแบมแบม มือหนาถอดถุงยางที่มีน้ำสีขาวขุ่นในปริมาณเกือบครึ่งถุง

แบมแบมก็ปลดปล่อยอีกครั้ง จนเลอะใส่หน้าท้องแบนราบของตัวเอง



"แบมไหวมั้ย เจ็บตรงนี้อยู่หรือเปล่า"

"อื้อ นิดหน่อย พรุ่งนี้คงหาย"


"พี่รักแบมนะ ได้พี่แล้ว อย่าทิ้งพี่เด็ดขาด"

"บ้า! พี่สิ ที่ได้แบมอ่ะ"

"อีกรอบได้มั้ย"

"พี่มีถุงยางอีกหรอ"

"สดได้มั้ย"

"งื้ออ มันจะรู้สึกต่างจากใส่ถุงยางมั้ย"

"ลองดูเนอะ"

"ไอ้บ้า!!"


******

"อ๊ะๆๆ พี่มาร์คสวนขึ้นมาหน่อย แรงอีก"

"อื้ม ทำไมต้องเซ็กซี่ขนาดนี้" มาร์คจับมือถืออัดวีดีโอตอนแบมกำลังขย่มตัวตนของตัวเองจนอารมณ์พุ่ง แถมน้ำก็จะพุ่งด้วย

"ไม่ใส่ถุงยาง ดีกว่าอ่ะพี่มาร์ค"

"เด็กลามก เป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่"

"อ๊ะ! ก็พี่สอนผมทุกอย่างนั่นแหละ"

"อ๊ะะๆๆ อ๊าาา"

"อื้ม อ๊า"

"มาร์ค แรงอีก"




FIN

NC - [SF] ฉากหมาป่ากินแวมไพร์

ปัง!

เสียงของประตูปิดลง เราสองคนก็พุ่งใส่กันทันที

ริมฝีปากหยักกดจูบลงบนปากอิ่ม ลิ้นเรียวค่อยๆเกี่ยวกระหวัดกันอย่างไม่มีใครยอมใคร มือเล็กเอื้อมไปฉีกเสื้อของมาร์คให้ขาดออกจากกกัน เผยให้เห็นกล้ามเนื้อแน่นเป็นลอน

ลิ้นทั้งสองยังดูดดึงกันไปมาอยู่ซ้ำๆ มือเล็กกำกลุ่มผมของมาร์คจนยุ่งเหยิงเมื่อมาร์คค่อยๆใช้ลิ้นไล้เลียบริเวณลำคอ

"อ๊า~"แบมแบมครางอื้ออึงในลำคอ


ตาคู่คมของหมาป่าลอบมองใบหน้าร่างบางที่ตอนนี้เซ็กซี่จนเกินจะห้ามใจ

มือเล็กช้อนใบหน้าของมาร์คขึ้นมาป้อนจูบอันร้อนแรง แล้วค่อยๆลูบไล้ไปทั่วร่างหนา


พลั่ก!

"อั่ก!" มือเล็กออกแรงผลักร่างสูงจนหลังชนกำแพง ก่อนจะใช้ลิ้นไล้ไปทั่วลำคอแกร่ง แล้วไล้มายังแผ่นอกหนา ที่ตนได้ฝังรอยเอาไว้ ลิ้นเล็กเลียชิมเลือดที่ตอนนี้เริ่มจะแห้งแล้วให้ชุ่ม แล้วค่อยๆไล้ลงจนถึงกล้ามหน้าท้องเป็นลอน

"อื้ม~ แบมแบมอ่า จะกินมาร์คตรงนี้หรอครับ"


พลั่ก!

มาร์คผลักแบมแบมลงไปนอนราบกับพื้น ก่อนจะคร่อมร่างเล็กไว้ เรียวขาสวยเกี่ยวเอวสอบเอาไว้ 

"คิคิ คุณหมาป่าร้อนแรงจัง"

"ก็คุณแวมไพร์น่ากินมากเลยนี่ครับ" พูดจบจมูกโด่งก็เข้าไปซุกไซร้ซอกคอ มือหนาเลื่อนไปลูบไล้เอวบางใต้เสื้อเชิ้ตสีดำของแบมแบม


มือเล็กกำกลุ่มผมไว้เพื่อระบายความเสียว

"ขี้โกงจัง ไม่ใช่แบมหรอที่ต้องกินคุณหมาป่าน่ะ"


ปากหยักผละออกจากซอกคอหอม แล้วเลื่อนขึ้นไปบดจูบดูดดึงลิ้นเล็กอีกครั้ง 


ฉากจูบของหมาป่าและแวมไพร์เนิ่นนานจนมนุษย์คาดไม่ถึงเลย ไม่มีใครยอมใคร 

แต่สุดท้ายแล้วก็เป็นหมาป่าที่โดนสูบลมหายใจไปจนหมด

"แฮ่กๆ สู้แบมไม่ได้เลยแฮะ"

"อ่อน"

"หื้ม ว่ายังไงนะ ถ้าอ่อนคงไม่ถอดกางเกงแวมไพร์ได้หรอกมั้ง" ดวงตากลมเลื่อนต่ำไปมองท่อนล่างของตัวเองทันที ที่ตอนนี้เหลือเพียงอันเดอร์แวร์ 

"คิคิ ร้ายอ่ะ"


มาร์คเลื่อนต่ำลงไปไล้เลียนทั่วซอกขาขาว ก่อนจะกัดเบาๆอย่างลืมตัว แต่ซักพักรอยกัดก็ค่อยๆจางหายไป


ช่วงแขนแกร่งช้อนตัวของร่างเล็กให้ลุกขึ้น แบมแบมเลื่อนไปโอบรอบคอของมาร์คพร้อมกับเอาใบหน้าซุกไซร้คอ เรียวขายาวเกี่ยวเอวสอบไว้กันตก

ส่วนมือของมาร์คก็อยู่ตรงสะโพกของแบมแบม

"เปลี่ยนที่ดีกว่าเนาะ อ๊ะ!...อย่าพึ่งกัดสิ" มาร์ครับรู้ถึงความเจ็บที่แล่นมาจากบริเวณลำคอของตัวเอง



ตุบ!

มาร์ควางร่างเล็กลงบนเตียงนุ่มๆ แล้วเลื่อนมือไปบริเวณกระดุมเสื้อของร่างบาง หมายจะกระชากให้หลุดออกจากตัว

หมับ! 
แบมแบมจับมือมาร์คไว้ก่อนจะดันตัวมาร์คให้หลังพิงกับหัวเตียง

"อยู่เฉยๆ" ปากอิ่มเลื่อนไปกระซิบข้างหูแล้วขบกัดเบาๆ


มือเล็กเลื่อนไปแตะแก่นกายผ่านกางเกงยีนส์ที่ตอนนี้ดุนดันออกมาจนนูน

"แข็งจัง"

"หึ เร็วสิ อยากรู้เหมือนกันว่าจะเด็ดขนาดไหน"


แบมแบมปลดหัวเข็มขัดออก รูดซิปลงแล้วกระชากกางเกงออกจากตัวของมาร์ค ตอนนี้มาร์คเหลือเพียงอันเดอร์แวร์ตัวเดียว ส่วนแบมแบมยังเหลือตั้งสองชิ้น

จุ๊บ!

ปากอิ่มกดจูบลงบนแก่นกายผ่านอันเดอร์แวร์

"คุณหมาป่าจะเป็นของแบมแล้วน๊า~" เลือดของคุณหมาป่าก็เหมือนกัน


ฟึ่บ!

แบมแบมถอดอันเดอร์แวร์ของมาร์คออก ทำให้แก่นกายใหญ่ตั้งชูชันขึ้นมา

"ใหญ่จังเลยอ่ะมาร์ค"พูดจบแบมแบมก็ใช้นิ้วสะกิดส่วนปลายไปมาก่อนจะครอบครองแก่นกายใหญ่เอาไว้ในปาก

"อื้ม~ อ่าห์"

มาร์คมองแบมแบมที่กำลังเล่นกับแก่นกายของตัวเอง มือหนาเอื้อมไปจับศีรษะเล็กที่ขยับขึ้นลง

ลิ้นเล็กไล้เลียรอบๆตั้งแต่โคนยันปลาย แก่นกายของมาร์คยังขยายเพิ่มขึ้นอีก แบมแบมรู้สึกว่าอยากฝังคมเขี้ยวลงบนส่วนนี้ของมาร์คจัง แต่ก็แค่คิดอ่ะ


"พร้อมจะเข้าไปในตัวแบมหรือยังครับคุณหมาป่าของแบม" แบมแบมผงกหัวขึ้นมาพูดพลางเหยียดยิ้มอย่างเซ็กซี่

"อย่าแกล้งมาร์คสิครับคุณแวมไพร์" มือหนาเลื่อนไปลูบแก้มของแบมเบาๆ


แบมแบมลุกขึ้นยืนเต็มความสูงทั้งๆที่อยู่บนเตียง มือเล็กจับขอบอันเดอร์แวร์ไว้แล้วค่อยๆรูดลงมาจนสุดปล้ายเท้า ก่อนจะใช้เท้าสลัดทิ้งอย่างไม่ใยดี

แต่เจ้ากรรมเสื้อเชิ้ตตัวยาวทำให้ปิดบังแก่นกายของร่างเล็กที่มาร์คมองอยู่จนมิด แค่เพียงเรียวขาขาวยาวสวยก็ทำเอาหมาป่าหนุ่มลอบกลืนน้ำลายเหนียวลงคออย่างยากลำบาก เพราะแบมแบมบอกให้อยู่เฉยๆ เพราะงั้นจะพยายามไม่ทำตามความต้องการของตัวเองตอนนี้

แบมแบมเห็นมาร์คเขินจนหูแดงไปหมด เลยอยากแกล้งมาร์คซักหน่อยโดยการจับชายเสื้อของตัวเองแล้วเปิดขึ้นเพียงเสี้ยววิ แล้วปล่อยให้ไหลลงกลับมาตามเดิม

"คิคิ เห็นมั้ยมาร์ค"

"อย่าดูถูกหมาป่าสิ คุณหมาป่าอยากกินแวมไพร์ใจจะขาดแล้วนะ"

แบมแบมคร่อมลงบนตัวมาร์ค ส่วนนั้นของแบมแบมกับมาร์คเสียดสีกันไปมา จนทำให้แรงอารมณ์ตอนนี้คุกรุ่นเต็มที่

จ๊วบๆ จุ๊บ!!

หมาป่าและแวมไพร์มอบจูบแสนร้อนแรงให้กันอีกครั้ง ในระหว่างที่จูบ แบมแบมก็จับทั้งแก่นกายของมาร์ครูดขึ้นรูดลง 

มาร์คก็ไม่ยอมแพ้เหมือนกัน จับแก่นกายขนาดพอดีมือของแบมแบมรูดขึ้นลง

เสียงของริมฝีปากที่ดูดดึงกันไปมา จนเกิดเสียงจ๊วบจ๊าบดังทั่วห้อง



ปากอิ่มของแบมแบมผละออกจากมาร์ค ก่อนที่มือเล็กจะเลื่อนไปจับแก่นกายของมาร์คให้ตั้งขึ้น แล้วจ่อกับช่องทางสีหวาน ร่างเล็กกดตัวลงไปจนสุดความยาว

"อ๊า! เข้ามาลึกมากเลยอ่ะมาร์ค" เพราะเป็นแวมไพร์จึงไม่รู้สึกเจ็บปวดใดๆทั้งสิ้น หากแต่ความรู้สึกทางอารมณ์ยังคงมีอยู่

"อื้ม อ่าห์~ แน่นมาก" แก่นกายของมาร์คเมื่อเข้าไปในตัวแบมแบมแล้ว ก็รับรู้ถึงสัมผัสอ่อนนุ่มที่แนบแน่นไปทั่วทุกส่วนของแก่นกายตัวเอง ทำเอาซี้ดปากด้วยความเสียว

แบมแบมเริ่มขยับขึ้นลง แล้วขย่มแก่นกายใหญ่แรงๆ มือหนาเลื่อนไปบีบสะโพกมน มือเล็กที่ว่างก็เลื่อนมาจับแก่นกายของตัวเองรูดรั้งไปตามจังหวะการขย่ม ปากอิ่มกัดปากตัวเอง ใบหน้าเล็กเชิดหน้าขึ้นด้วยความเสียว

พั่บๆๆๆๆ!! ทั้งเสียงเนื้อกระทบกันและเสียงครางของหมาป่าและแวมไพร์ที่ดังสนั่นไปทั่วห้อง

"อ๊ะๆๆๆ อ๊า อ๊ะ มาร์คสวนขึ้นมาแรงๆหน่อย"

"อื้ม อ๊าาาาา จัดให้ครับ ซี๊ดด"สิ้นคำขอ มาร์คก็จัดการกระแทกแก่นกายสวนขึ้นไปอย่างแรง มันทำให้แบมแบมพึงพอใจเป็นอย่างมาก

"อ๊าาา!! อ๊ะๆ อ๊าา อ๊ะ เสียววว ซี๊ดด"

แบมแบมหยุดชะงักแล้วกระตุกเกร็งเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นไปนั่งข้างๆมาร์ค ทำให้ส่วนนั้นหลุดออกจากกัน

"มาร์คทำหน่อย เอาแรงๆเลยนะ" มาร์ครู้ดังนั้นก็พุ่งเข้าหาแบมแบมทันที

ขาเรียวตั้งชันขึ้นแล้วแยกออกจากกันเพื่อเปิดทางให้มาร์คเข้ามาแทรกระหว่างขา มาร์คจับแก่นกายกดเข้าไปในช่องทางสีหวานอีกครั้ง ก่อนจะออกตัวกระแทกแรงๆให้คนใต้ร่างครางไม่ได้ศัพท์

"อ๊าาาๆ อ๊ะๆ อ๊ะ อ๊ะๆ" เสียงหวานยังคงครางออกมาซ้ำๆ 

มือเล็กโอบรอคอของมาร์คแล้วกดลงมารับจูบแสนหวานของแวมไพร์ แบมแบมทำได้แต่ครางอื้ออึงในลำคอ

มาร์คกระแทกกายย้ำๆ ร่างเล็กสั่นไปตามแรง มาร์คทำหน้าที่ได้ดีทั้งส่วนบนและส่วนล่างอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง

"อ่าห์~ ทำไมถึงได้เซ็กซี่ขนาดนี้นะแบมแบม อื้มม!" 

"อ๊ะๆๆ บะ..แบม อ๊าา ขอกินเลือด มะ..มาร์ อ๊ะ มาร์คได้มั้ย"

"ใครห้าม.. แต่อย่าเยอะล่ะ เดี๋ยวแรงข้างล่างจะตก อ๊าา"

"คิกคิก"

งับ~ แบมแบมฝังคมเขี้ยวลงบนต้นคอของมาร์คแล้วดูดเลือดเบาๆ ในระหว่างที่กำลังดูดเลือดมาร์คก็เอาแก่นกายออกแล้วกระแทกกลับเข้าไปใหม่ จนเล็บคมของแบมแบมเผลอกรีดหลังของมาร์คจนเป็นแผลยาว

"อ๊าาาาาา!! อร่อยจัง อร่อยมากๆๆๆ มากที่สุดในโลกเลย"


"เดี๋ยวจะให้กินยันเช้าเลยดีมั้ย"



มาร์คจับร่างเล็กให้นอนคว่ำ ริมฝีปากผละออกจากกันชั่วครู่ก่อนจะกลับไปกดจูบเหมือนเดิม มือหนึ่งมาร์คจับสะโพกของแบมแบมไว้แล้วดึงเข้าหาแก่นกายทุกครั้งที่ออกแรงกระแทก อีกมือหนึ่งก็ช่วยรูดรั้งแก่นกายของแบมแบม


"อ๊ะๆ อ๊าาาา เก่..ง..งง จังงง อ๊ะ มาร์ค"

แควก!

มาร์คฉีกเสื้อของแบมแบมที่ดูขวางหูขวางตามาตั้งแต่เมื่อกี้ออก เผยให้เห็นแผ่นหลังขาวนวลเนียนจนอยากจะฝากรอยไว้ แต่ก็นึกขึ้นมาได้ว่าทำยังไงก็คงจะไม่มีรอย

"อื้มม! อยากให้คนอื่นรู้ว่าแบมมีเจ้าของแล้วต้องทำยังไงหรอ ซี้ดด" พูดจบก็ไล้ลิ้นเลียแผ่นหลังขาวไปทั่ว

"บะ..แบม อ๊ะ อ๊า ไม่มีเจ้าของ" มาร์คชะงักกึกทันที แล้วถอนแก่นกายออก พร้อมกับพลิกตัวร่างบางให้หันหน้าเข้าหาตัวเอง

"หยุดทำไมเนี่ยมาร์ค!"แบมแบมขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ

"พูดว่าไงนะเมื่อกี้"

"ก็บอกว่าหยุดทำไม"

"ไม่ใช่ ก่อนหน้านั้น"

"ก็บอกว่าไม่มีเจ้าของไง"

"แล้วที่เอาอยู่เนี่ย เขาเรียกว่าอะไร! งั้นก็ไม่ต้องกินแล้วเลือดเนี่ย"มาร์คพูดพลางจับที่ต้นคอของตัวเองแล้วผละออกจากแบมแบม


แบมแบมเมื่อรู้สึกตัวว่าเผลอพูดอะไรผิดออกไปก็หาทางแก้ตัวทันที ร่างเล็กกระโจนเข้าไปกอดมาร์คไว้

"ไม่ได้นะ ถ้าไม่มีมาร์ค แบมจะอยู่ยังไงล่ะ"


"..." ให้ตายสิ เพียงแค่ได้ยินว่าตัวเองสำคัญกับร่างบางขนาดไหนก็ทำเอาใจเต้นแรงไม่หยุด ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วว่าแบมแบมต้องการแค่เลือดไว้หล่อเลี้ยงชีวิตของตัวเอง แต่มาร์คก็จะยอม ขอแค่เป็นคนเดียวที่แบมแบมอยากจะดื่มเลือด

"ที่บอกว่าไม่มีเจ้าของ ก็เพราะว่าแบมไม่ใช่สิ่งของของมาร์ค แต่เป็นคนรักของมาร์คต่างหากล่ะ" สิ้นสุดคำพูดมาร์คก็หันหลังกลับมามองแบมแบม พร้อมกับมอบจูบที่ละมุนละไมให้

"กินแค่มาร์คคนเดียวนะ" มาร์คอุ้มแบมแบมเอาไว้ในอ้อมกอด ก่อนจะเปลี่ยนสถานที่เป็นโซฟา


แบมแบมให้มาร์คนั่งแล้วตัวเองก็ขึ้นคร่อมอีกครั้ง

"ครั้งนี้เอาให้เสร็จเลยนะ" แบมแบมพยักหน้ารับรู้แล้วกดช่องทางหลังให้กลืนกินแก่นกายใหญ่ไว้ทันที


ยอดอกสีชมพูหวานอยู่ต่อหน้าของมาร์ค มันทำให้อดใจไม่ไหวที่จะใช้ลิ้นชิมรสของมัน


"อ๊ะๆๆๆ ซี๊ดดด อย่างนั้นแหละมาร์ค อ๊ะ อ๊าา"

"อื้ม อ่าห์~ อยากจะกินเข้าไปทั้งตัวเลยอ่ะทำไงดี" แบมแบมกับมาร์คส่งยิ้มหวานให้กัน ก่อนจะมอบจูบที่อ่อนโยนให้กันและกันอีกครั้ง


แต่ในระหว่างที่จูบ แบมแบมก็รู้สึกถึงกลิ่นของผู้มาเยือนที่อยู่บริเวณใกล้ๆ 


กลิ่นของหมาป่า


แอด~

"เฮียยยย...เหี้ย!!!!!" มาร์คและแบมแบมผละจูบออกจากกัน ตอนนี้ผู้มาเยือนคนใหม่ได้แต่ยืนมองตัวแข็งทื่อ แต่คงจะไม่ใช่แค่ตัวแข็งแล้วล่ะ อย่างอื่นจะแข็งตามแล้ว


"มาทำไมวะ!"

"อ๊ะๆๆ คะ..ใครหรอมาร์ค อ๊าา" แบมแบมยังไม่เลิกขย่มแก่นกายของมาร์ค พลางหันหน้ากลับไปมองหมาป่าที่หล่อไม่แพ้กันกับมาร์คเลยซักนิด พร้อมกับขยิบตาแล้วกัดปากยั่วยวน ทำเอาแขกผู้มาใหม่ได้แต่เอามือกุมเป้าเอาไว้

"อะ..เอ่อ ธุระของผม มะ..ไม่ได้สำคัญอะไร ผมกลับก่อนนะเฮีย" แขกผู้มาใหม่ได้แต่คิดในใจว่าถ้าได้ร่างเล็กมาทำแบบนั้นกับตนบ้างคงดีไม่น้อย เอ๊กซ์แตกเป็นบ้า

"อ๊ะ เดี๋ยวสิ อ๊าา อ๊ะๆ ไม่มาสนุกด้วยกันหรอ อ่าห์ ซี๊ด "

"แบมแบม!!!!" 

"อ๊า!!! ไม่เห็นต้องกระแทกแรงเลย พูดเล่นเฉยๆเอง"

"ดะ..เดี๋ยวก่อนนะ นี่เฮียเอากับแวมไพร์หรอ อิเฮียยยยยยเหี้ย"

"ไปซักที คนเค้าจะเอากัน"

"เฮียแม่ง!!!"


ปัง!!

"ใครหรอมาร์ค หล่อจัง"

"อยากลองดีใช่มั้ยแบมแบม" มาร์คจับร่างเล็กนอนราบกับโซฟา แล้วกระแทกไม่ยั้ง


"อ๊ะๆๆๆ อ๊ะ ตรงนั้นมาร์ค อ๊า จะเสร็จแล้ว"

มาร์คเพิ่มจังหวะทั้งแรงและเร็วเพื่อทำให้ร่างบางได้ปลดปล่อย


"อ๊าาาา!!!!!!" แบมแบมปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเลอะเต็มหน้าท้อง

ส่วนมาร์คกระแทกแรงๆสองสามที ก็ปล่อยใส่ข้างในร่างบางตามกันไปติดๆ


แฮ่กๆๆ! เสียงลมหายใจเหนื่อยหอบของทั้งคู่

มาร์คล้มตัวซบลงบนอกของแบมแบม พลางหายใจอย่างเหนื่อยหอบ

"อึด พอๆกันเลยนะเราสองคน"มาร์คพูดกระซิบอยู่ข้างหูแบมแบม

"มันก็ดีแล้วไม่ใช่หรอ"


แบมแบมเห็นดังนั้นเลยฝังคมเขียวลงบนไล่ราดแล้วดูดกลืนเลือดหอมหวานของมาร์คช้าๆ มันทำให้แบมแบมหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง แต่มาร์คกลับเหนื่อยกว่าเดิม


ร่างเล็กไม่อยากทำร้ายมาร์คอีกแล้วเลยผละออก เราสองคนนอนกอดกันอยู่บนโซฟาซักพัก เพื่อให้ร่างกายได้พักผ่อนเพื่อต่อในรอบต่อไป


"รอบสองเอาตรงไหนดีหรอครับคุณแวมไพร์"

"หายเหนื่อยแล้วหรอ"

"หายแล้ว กลับมาสู้มือเหมือนเดิมแล้วเนี่ย ลองจับดูสิ"มาร์คจับมือเล็กให้เลื่อนไปจับแก่นกายของตนที่ตอนนี้กลับมาตื่นอีกครั้งแล้ว

"ยังไม่เคยลองในน้ำตกเลยอ่ะ"

"งั้นก็ไปกัน" มาร์คช้อนตัวแบมแบมในท่าเจ้าสาวแล้วไปยังสถานที่ต่อไป